Αφήνοντας τον «Νονό» στον θρόνο του, τι άλλο θρυλικό έχει να επιδείξει το είδος;
Τι πρέπει άραγε να έχει μια γκαγκστερική ταινία για να γίνει σταθμός στο genre και να τη θυμάσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου;
Μα τουλάχιστον τρία απαράβατα συστατικά: χαρακτήρες να κολλάς μαζί τους, αξέχαστες ατάκες και βία φυσικά, πολλή, αιματηρή και σαδιστική βία!
Κι ενώ η τριλογία του «Νονού» (1972-1990) του Φράνσις Φορντ Κόπολα είναι αναγκαστικά εδώ το μεγάλο ορόσημο, αυτός ο κινηματογραφικός ογκόλιθος που σφράγισε το είδος, υπάρχουν αρκετά ακόμα διαμαντάκια που εποφθαλμιούν τον θρόνο του.
Το μεγάλο μαφιόζικο έπος του 1972 παραμένει βασιλιάς στρώνοντας τα ίδια τα θεμέλια του γκαγκστερικού φιλμ, μόνο που μετρά ήδη μισό σχεδόν αιώνα ζωής, αφήνοντας έτσι χώρο για πιο μοντέρνες εκδοχές της ίδια ουσιαστικά ιστορίας. Η σιτσιλιάνικη Μαφία μετατράπηκε σε γιαπωνέζικη Γιακούζα, ρώσικη Μπράτβα και κινέζικη Τριάδα, αν και τα συστατικά του ατμοσφαιρικού μαφιόζικου φιλμ παραμένουν αναλλοίωτα.
Καταπληκτικά σύγχρονα μαφιόζικα μπορεί να απαριθμήσει κανείς πολλά, καθώς το είδος δεν σταμάτησε ποτέ να έχει απήχηση στο πλατύ κοινό: από τα «Δημόσιος κίνδυνος» (2009), «Ο άντρας που η Μαφία δεν μπορούσε να σκοτώσει» (2011) και «Γόμορρα» (2008) μέχρι τα «American gangster» (2007), «Επικίνδυνες υποσχέσεις» (2007) και «Ο πληροφοριοδότης» (2006), όλα μάγεψαν με τη μοντέρνα αισθητική τους πάνω στην κλασική μυθολογία του οργανωμένου εγκλήματος.
Και την ίδια στιγμή πώς να μη μνημονεύσεις τα παλιότερα κοσμήματα του είδους, όταν Μπράιαν ντε Πάλμα και Μάρτιν Σκορσέζε απαθανάτιζαν με αριστουργηματικό τρόπο την Κόζα Νόστρα στο πανί; Καλά, εννοείται πως θα μπορούσαμε να βάζαμε μόνο ταινίες των δυο τους στη λίστα και πάλι να ήταν υπερπλήρης. Ας θυμίσουμε απλώς τους «Κακόφημους δρόμους» (1973) του Σκορσέζε και τους «Αδιάφθορους» (1987) του ντε Πάλμα και κλείσαμε!
Η κατεξοχήν δεκαετία όπου βασίλεψε το γκαγκστερικό ήταν βέβαια τα 90s, όταν κάτι «Ιστορίες του Μπρονξ» (1993) του Ντε Νίρο, «Bugsy» (1991) του Μπάρι Λέβινσον και «Ντόνι Μπράσκο» (1997) του Μάικ Νιούελ άφηναν το κινηματογραφόφιλο κοινό με το στόμα ανοιχτό.
Ή κάτι ταινιάρες σαν τις παρακάτω…
Διαβάστε ολόκληρο το Θέμα >>